عسل طبیعی خوی درمان آسم است

عسل حاوی مقدار نسبتاً زیادی ویتامین B2 (0.5 میلی گرم٪)، PP (0.2 میلی گرم٪)، C (2 میلی گرم٪)، B6، H (بیوتین)، E، K، اسید پانتوتنیک، اسید فولیک است.

در صورت تمایل می توان عسل شیرین شده را به راحتی به مایع تبدیل کرد.

برای انجام این کار، یک ظرف با عسل را در آب داغ (درجه حرارت تا 60 درجه سانتیگراد) قرار دهید.

در شرایط رطوبت بالا در دمای + 11-19 درجه سانتیگراد، عسل می تواند ترش شود.

عسل را باید در دمای 10-5+ درجه سانتیگراد در مکانی خشک و دارای تهویه مناسب نگهداری کنید.

راحت ترین برای نگهداری عسل طبیعی خوی ظروف شیشه ای و همچنین بشکه های ساخته شده از نمدار، آسپن، توسکا و صنوبر است.

عسل در بشکه های بلوط تیره می شود. شما نمی توانید عسل را در ظروف گالوانیزه و آلومینیومی بگذارید.

برای نفع بدن، با استفاده از عسل به عنوان غذا یا ماده غذایی، یک فرد بالغ می تواند آن را در روز، 100-150 گرم در چند دوز بخورد.

برای اینکه عسل بهتر جذب شود باید 1.5-2 ساعت قبل از غذا یا 3 ساعت بعد از غذا مصرف شود، استفاده از عسل با آب جوشیده گرم، چای یا شیر بسیار مفید است، البته به مقدار کم (2-3 قاشق چایخوری) را می توان همراه با غذاهای کربوهیدرات مصرف کرد. هر فرد فردی است، بنابراین مقدار و روش استفاده از عسل برای هر یک منحصر به فرد است.

بهتر است عسل همراه با فرنی، میوه یا چای به کودکان داده شود.

در این شکل عسل به بهترین وجه جذب می شود.

کودک به اندازه کافی 1-2 قاشق چای خوری در روز است.

برخی افراد به دلیل حساسیت به عسل از مصرف عسل منع می شوند.

از عسل کهیر، خارش، آبریزش بینی، سردرد، ناراحتی های گوارشی می گیرند.

عسل برای چنین افرادی منع مصرف دارد.

عسل را در دیابت شیرین نیز می توان به میزان متعادل، اما با مشورت پزشک مصرف کرد.

قبل از دادن عسل به کودکان مبتلا به اسکروفولا و دیاتز اگزوداتیو باید با پزشک مشورت کرد.

اساساً عسل عملاً هیچ گونه منع مصرف مستقیمی ندارد، بنابراین همه افراد سالم و بیمار می توانند از آن استفاده کنند.